Samen is beter
Onderhoudsmedewerker, zelfs na je pensioen
Marie-Jeanne is 70 en plukt nog steeds de dag als onderhoudsmedewerker in GO! leefschool Eureka.
Ik sta nog elke dag om 7u op school! Dat wil dus echt zeggen dat ik het nog steeds graag doe.
Foto: Marie-Jeanne met directeur Nico De Ridder
“Ik ben heel toevallig het onderwijs ingerold door een kennis. Weet je, ik ben voor mijn 18 jaar mama geworden. Intussen zijn de tijden uiteraard veranderd. In een tweede leven, zou ik wel willen studeren 😊, maar het leven loopt zoals het loopt.”
Deel van mijn leven
“Toch ben ik nog steeds tevreden met mijn job als onderhoudsmedewerker in GO! leefschool Eureka in Wetteren. Ik werk er in de keuken, sta mee in voor het onderhoud en voor de kinderopvang.
Ik ben er al bij van toen de leefschool nog een wijkschooltje was en deel uitmaakte van GO! Campus Kompas in Wetteren. Dat is dus… best al een tijdje!
Ik woon op 1 kilometer van de school en ook mijn dochter en haar kleinkinderen zijn hier naar school geweest. Het maakt dus echt een heel groot deel uit van mijn leven.”
70 op de teller
“Ik ben hier nog steeds tevreden. Ik ben intussen 70 jaar! Dus ook na mijn pensioen doe ik inderdaad lustig verder. Ik durf gerust toegeven dat ik bang ben voor het zwarte gat. En zolang ik hier nog kan meedraaien, waarom zou ik het dan niet doen? Ik sta nog elke dag om 7u op school! Dat wil dus echt zeggen dat ik het nog steeds graag doe, toch?
Ik vind het enorm fijn om met de kinderen bezig te zijn. Eigenlijk in het algemeen, om met mensen om te gaan: ouders, collega’s, leerkrachten,… Dat geeft mij voldoening. Met sommige ouders heb ik een enorm goede band en ontstaan er zelfs vriendschappen.
Ik voel me ook helemaal thuis in het team. Zij zijn allemaal gedreven, doen net zoals ik hun job graag en staan 100% achter de school. Meer hoef je toch niet te wensen?”
In het moment
“Volgend jaar krijgt GO! leefschool Eureka een gloednieuw gebouw. Het zal helemaal anders zijn dan, maar eigenlijk ben ik daar niet mee bezig. Ik leef in het nu 😊. Wie weet heb ik dan helemaal geen zin om te stoppen, want het wordt echt wel knap! Of net wel, want ik ben mijn werk nu al die jaren al op deze manier gewoon. We zullen zien…
Pluk de dag, zeg ik altijd. Je weet niet wat de toekomst brengt. Ik ben nu een gelukkig mens, want ik kan elke dag nog met kindjes en fijne mensen omgaan. En daar probeer ik nu zoveel mogelijk van te genieten.
Misschien wil ik dat toch nog als boodschap de wereld insturen: laten we allemaal wat toleranter zijn voor elkaar!”
Ik leef in het ‘nu’ en ik ben nu een gelukkig mens. want ik kan elke dag nog met kindjes en fijne mensen omgaan.