Samen is beter

“Wanneer het onderwerp onderwijs in de familie vaak op tafel komt, prikkelt het iets. Zowel mijn vader, als verschillende tantes en nonkels stonden voor de klas. Voor mij leek het dus heel vanzelfsprekend om dit pad te volgen.

Met een grote liefde voor kunst, startte ik als leerkracht plastische opvoeding in het Brusselse. Daar ontdekte ik al snel dat het werken met jongeren me echt raakte.”

Aha!

“Het moment waarop ik merkte hoeveel invloed je als leerkracht kan hebben op het zelfvertrouwen en de groei van een kind, was voor mij het echte ‘aha’-moment.
De impact is onmiddellijk zichtbaar. Je ziet voor je eigen ogen kinderen groeien, ontwikkelen en bloeien. Hun spontaniteit, veerkracht en groeiproces zijn mijn grootste inspiratiebron.
Bovendien is geen enkele dag hetzelfde, wat het boeiend en uitdagend maakt.”

Van ouder naar leerkracht

“Mijn twee jongens brachten mij bij GO! basisschool De Bijenkorf. Als ouder raakte ik overtuigd van een degelijke, groene en open school, met een duidelijke visie en zin voor vernieuwing. In eerste instantie sloot ik me aan bij de oudervereniging en voelde me onmiddellijk betrokken.
Gaandeweg begon de school me ook als leerkracht meer en meer aan te spreken. Zelfs in die mate dat ik me ging omscholen.”

Naar de basis

“Ik had gemerkt dat mijn kracht vooral lag in het begeleiden van kinderen in hun brede ontwikkeling. Niet enkel op creatief vlak maar ook op sociaal, emotioneel en cognitief vlak. Ik wilde nog meer impact hebben op die basisvorming. 
Toen ik tijdens mijn opleiding lager onderwijs stage mocht lopen in deze school, voelde het alsof de cirkel rond was. Je kunt je dan ook voorstellen hoe blij ik was toen ik effectief de kans kreeg om hier te komen werken.”

Brok in de keel

“Dat ik in het eerste leerjaar zou starten, was even aanpassen, maar wat een ontdekking werd dat! Dat eerste jaar heb ik zóveel geleerd en ik zag welke enorme impact je op die leeftijd kunt hebben. Dat verloopt niet voor iedereen altijd even vlot.

Zo had ik ooit een jongen bij mij, die met veel moeite en faalangst begon aan het eerste leerjaar. Na maanden oefenen, las hij voor het eerst een volledige zin luidop. Zijn blik vol trots… Dat moment vergeet ik nooit.

De voldoening door betekenisvol werk te doen, is sindsdien alleen maar gegroeid. Nog steeds, na 21 jaar, voel ik elke keer opnieuw een brok in mijn keel wanneer onze zesdejaars op het podium staan voor hun eindtoneel. Dan zie je wie ze geworden zijn en voel je de weg die je samen hebt afgelegd.”

Op mijn plek

“De overstap naar het basisonderwijs, en later naar de rol van zorgcoördinator, heeft ook mij enorm verrijkt. Ik leerde om met een warme maar duidelijke houding te coachen, gesprekken te voeren op maat van kinderen en ouders, en trajecten op te zetten die het verschil kunnen maken. Ik leerde empathisch luisteren, zonder oordeel, maar met een duidelijke blik op wat nodig is.

Als zorgcoördinator zie ik hoe leerlingen met extra noden toch hun plek vinden en groeien. Ik zie hoe kinderen hun eigen kracht ontdekken. En dan weet ik dat ik op mijn plek zit. Daarnaast ben ik ook trekker van de Honingpot, onze externe verrijkingsklas voor cognitief sterke leerlingen. Ook daar merk ik dagelijks hoe belangrijk het is dat we élk kind zien en uitdagen op maat.”

Verbinding

“Tegelijkertijd blijft dat één van de grootste uitdagingen: het afstemmen op zeer uiteenlopende noden binnen een klas. En het bewaken van het welbevinden van álle leerlingen. Dat vraagt creativiteit, geduld én samenwerken. Hierbij is het belangrijk niet alles alleen te willen doen: ik zoek altijd verbinding met collega’s, ouders en externe partners.
Dat vind ik ook zo fijn aan deze school. We zetten echt in op samen school maken.”

In mijn DNA

“Een erg geëngageerd team maakt samenwerken alleen maar makkelijker. Iedereen werkt hier met hart en ziel (en de nodige flexibiliteit) aan kwaliteitsvol onderwijs. 
Co-teaching op onze school is daar een mooi voorbeeld van. We houden rekening met de sterktes, stijl en eigenheid van elke leerkracht, maar we geloven sterk in het krachtiger maken van onderwijs door samenwerking. Co-teaching maakt het mogelijk om echt in te spelen op de noden van elk kind. Je staat er niet alleen voor.
Bovendien ben ik iemand die niet blijft stilstaan en die dynamiek voel ik hier ook. Mijn waarden liggen volledig in lijn met het DNA van deze school.”

De fakkel doorgeven

“Ik ben aan het laatste deel van mijn carrière begonnen. Binnen enkele jaren ga ik met pensioen, maar tot die tijd blijf ik mij met plezier inzetten als zorgcoördinator.
Ik probeer er te zijn voor de leerlingen en tracht mijn ervaring door te geven aan collega’s.

Voor de toekomst hoop ik dat er jonge, gedreven onderwijsprofessionals blijven opstaan, die geloven in het verschil dat je elke dag kunt maken. Ik zal dan vanop afstand trots toekijken hoe het vuur blijft branden.