Samen is beter

“Ik heb mijn liefde voor kinderen echt meegekregen van thuis. Mijn mama staat in het onderwijs en mijn opa en oma waren beiden directeur van een school. Dat ik met kinderen aan de slag zou gaan, stond in de sterren geschreven.”

Cambodja

“Tijdens mijn studies kleuteronderwijs kreeg ik de kans om naar Cambodja te trekken, voor een buitenlandse stage. Daar werd mijn passie voor kinderen alleen maar groter. Ik gaf er les aan leerlingen die mij zelfs niet verstonden. Maar kinderen zijn zo slim, soms zelfs slimmer dan volwassenen. En je kan er zoveel dingen mee creëren.

Ik sta zelf nog maar 2 jaar in het onderwijs, maar ik leer elke dag bij. Dat vind ik zo fantastisch aan de job. Je bouwt continu kennis op. Van collega’s, van bijscholingen én zelfs van de kinderen. Ik ontdek dagdagelijks nieuwe dingen en krijg ook de kans om mij als persoon verder te ontwikkelen.”

Vastbijten in boeken

“Tijdens mijn opleiding werd ik al getriggerd door ‘taal’. Mijn nieuwsgierigheid bracht me naar een bijscholing over hoe je prentenboeken kan inzetten om leerlingen mee te krijgen in je verhaal. En van het één kwam het ander. Ik bijt me daar dan in vast en binnen de kortste keren, trok ik regelmatig naar de kringloopwinkel om een prentenboekenverzameling aan te leggen thuis.

Zo kon ik hier dit jaar starten in GO! basisschool De Madelief als boekenjuf. Het is een nieuwe functie omdat de samenleving vraagt om taal terug in de spotlight te zetten. In deze rol zet ik, samen met het schoolteam, stevig in op de taalontwikkeling van onze leerlingen. Er zitten hier heel wat kindjes op school met een andere thuistaal. Via boeken brengen we hen een rijk taalaanbod bij door middel van thema’s die voor iedereen herkenbaar en toegankelijk zijn. Denk aan een boek over muziek, scheetjes, dieren,…”

Creatief nest

“Ik maak er dan ook graag een echte beleving van, zodat het zeer concreet wordt. Laatst organiseerden we een vliegwedstrijd naar aanleiding van een boek. Ze knutselden een vliegmachine, maakten een affiche voor de wedstrijd en ontvingen uiteraard een medaille nadien. Er werd nog lang, (met veel taal!), over gesproken. En dan weet ik dat mijn doel is bereikt.

Stiekem geef ik hen zo ook mijn passie voor kunst en creativiteit mee. Ik kom uit een heel creatief nest, waar veel wordt geschilderd, getekend en gelezen. Allemaal manieren om je uit te drukken.“

Diepere connectie

“De uitdaging in deze functie is wel dat je niet die diepere band kan aangaan met de leerlingen. Het contact blijft oppervlakkiger. Dat voordeel heb je als klasjuf wel en dat mis ik. Vorig jaar gaf ik les in een andere school van GO! scholengroep Het leercollectief, waar ik wel zelf een klas had. Maar jammer genoeg hoort ook die onzekerheid bij onderwijs. Het enorme voordeel aan werken in een scholengroep is wel, dat de directies onder elkaar praten en zo had ik vrij snel een nieuw plekje bij GO! basisschool De Madelief.

Het Madelief-team is enorm behulpzaam. Zowel naar elkaar, als naar de kinderen toe. Bovendien hebben ze een serieuze portie veerkracht. Want ondanks de uitdagingen blijft iedereen altijd met veel passie het onderste uit de kan halen.“

Positieve dromen

“Ik hoop dan ook voor de toekomst dat het onderwijs blijft draaien op alle positieve ideeën van iedereen. Helaas krijgt het heel wat negatieve kritiek over zich heen. Ik droom van een verfijnder beeld over onderwijsprofessionals naar de maatschappij toe. Als je ziet hoeveel werk, passie en soms zelfs centjes dat er (met plezier) wordt ingestoken, verdient dat geen negativiteit. We leggen de basis voor de toekomst. Ik vind het jammer dat de buitenwereld dat niet ziet.

Naar studenten toe, die voor een opleiding tot onderwijsprofessional kiezen, wil ik echt meegeven dat het 100% de moeite is! De kanttekening die ik hierbij maak, is dat het een roeping moet zijn.  Het is een prachtige job. Maar je moet er echt voor willen gaan, samen met je collega’s, want het is een echt ‘samen-verhaal’. Je moet je ook willen blijven ontwikkelen. En je motivatie mag echt niet zijn dat je veel vakantie hebt.

Voor de leerlingen droom ik dat ze geprikkeld worden én blijven. Schoolmoeheid is zo jammer. Ik hoop dat ze de kriebels krijgen of terugvinden om aan de slag te gaan, bij te leren en te ontdekken. Kortom, dat ze graag naar school gaan.

Voor mezelf hoop ik met veel plezier mijn ei kwijt te blijven kunnen in een lange carrière binnen onderwijs. Ik wil nog veel creatieve ideeën uitwerken.  En het liefst zou ik hiervoor mijn plaatsje vinden in een eigen klas 😊.”