Het leercollectief
Samen

Samen is beter

Het beste voor elke leerling

Miet De Schepper ontdekte onverwacht de liefde voor het onderwijs en vond haar plekje bij CLB Prisma.

Samen maken we het verschil voor sommige leerlingen die extra noden hebben. Het beste voor elke leerling! Voor minder gaan we niet.

“Gek hoe mijn pad toch richting onderwijs liep, want eigenlijk wilde ik daar net niet terechtkomen. Ik had er mijn mama namelijk stevig zien worstelen met de werkdruk. Maar net afgestudeerd als psychologe, startte ik met solliciteren en zo kwam ik toch als leerlingenbegeleider in een school terecht.”

Liefde voor het onderwijs

“Het is daar dat ik de liefde voor het onderwijs en veel wijsheid meekreeg van de toenmalige directeur. Uiteindelijk vond ik enkele jaren later, via een omweg als leerkracht secundair onderwijs en ook in de lerarenopleiding, mijn plekje binnen het CLB.

En dat plekje koester ik nog steeds, nu voor het 8e schooljaar. In deze periode kreeg ik de kans om heel gevarieerde dingen te doen: aanvangsbegeleiding, contactpersoon van 12 basisscholen, lessen stress- en emotieregulatie geven, begeleiding van leerlingen in het secundair onderwijs,…”

Jaarlijks kerstkaartje

“Ons doel is om leerlingen te helpen, zich goed te laten voelen, te doen groeien, ontwikkelen,… op de manier die het best bij hen aansluit.  We doen dit altijd in overleg en in samenwerking met de schoolteams, ouders en leerlingen zelf. De dankbaarheid die je daarvoor soms in ruil krijgt, is bijzonder motiverend.

Zo ontvang ik nog elk jaar een kerstkaartje van een mama, voor wiens zoon we 3 jaar geleden een plaatsje konden bemachtigen binnen het buitengewoon onderwijs. Voor alle duidelijkheid: dat is zeker niet voor iedereen de beste weg. We zullen ook proberen te vermijden dat een leerling in het buitengewoon onderwijs terechtkomt, als we ervan overtuigd zijn dat dat (nog) te vroeg is of niet de gepaste weg is voor die leerling.  

Maar voor deze jongen, die al verschillende diagnoses kreeg, was dat wel het ideale pad.
Hij kwam die zomer vanuit het buitenland naar België. We zijn met hem onmiddellijk, samen met de intercultureel medewerker van Hamme, een traject opgestart tijdens de vakantie. Hierdoor kon hij in september al starten in het buitengewoon onderwijs. Zijn mama is nog steeds uiterst dankbaar dat haar zoon op de juiste plek terechtkwam.”

Samen is beter!

“Maar we doen nog zoveel meer: samen met de scholen zoeken naar de gepaste aanpassingen voor leerlingen op school, onze collega’s van het leersteuncentrum betrekken, externe partners inschakelen indien nodig, … Velen denken dat we vooral in actie komen als er gedacht wordt aan buitengewoon onderwijs, maar dat klopt niet.

De samenwerking met scholen is heel erg belangrijk. Er zijn helaas nog steeds mensen, ouders,… die het CLB niet zo positief gezind zijn door doorverwijzing naar het buitengewoon onderwijs, het benoemen van bepaalde aandoeningen met labels,… Helaas zijn deze labels soms nodig om de juiste ondersteuning te krijgen. En beslissingen worden uiteindelijk altijd gemaakt door de ouders. Toch worden we als CLB soms al op voorhand gemeden. Het is dan heel fijn te zien dat scholen meehelpen om die negatieve perceptie de wereld uit te helpen.”

Uit de duizend

“Ik durf gerust stellen dat we een authentiek en open minded topteam hebben, met het hart op de juiste plaats.  Ik ben heel dankbaar voor mijn collega’s. Het is een fijne groep mensen die streeft naar het beste voor elke leerling. Iedereen is gelijkwaardig en wordt door elkaar ondersteund en gewaardeerd. Directie en collega’s geven je de ruimte om te ontplooien en dat voelt heel goed. Ook onze poetsvrouw wordt mee uitgenodigd op een teamactiviteit.”

Blijven dromen 

“Het is frustrerend dat je aan sommige zaken niets kan veranderen. Ik denk aan de wachtlijsten die overal bestaan. Uiteraard willen wij dat niet, maar door het aantal aanmeldingen loopt de werkdruk op, bij ons en externe partners. Dat zijn zaken die we heel graag opgelost zouden zien. Soms mag je al ‘ns dromen en hopen, toch? 😊

Voor leerlingen, ouders, scholen en onze maatschappij tout court, heb ik hoop op een mooie toekomst. Eentje waarin jongeren blijven dromen en zelfbewuste keuzes maken, vanuit de overtuiging dat zijzelf echt het verschil kunnen maken. Graag draag ik daar mijn steentje toe bij.”

Ik krijg nog steeds een kerstkaartje van een mama die uiterst dankbaar is dat haar zoon op de juiste plek terechtkwam. Het raakt me dat je in levens van mensen zoveel kan betekenen.