Het leercollectief
Samen

Samen is beter

Daar stond hij dan:
'In pak en met bloemen'

Fien Quintyn trotseerde de mix van lesgeven, de lerarenopleiding, een verbouwing en een baby om voor elke leerling het verschil te maken.

“Het zijn mijn eigen leerkrachten Wiskunde en Chemie die mij de passie voor hun vak hebben doorgegeven. Het is iets waar ik nog altijd echt in geloof: als je als leerkracht de passie voor je vak uitstraalt, dan vangen gegarandeerd meer leerlingen de stralen op.”

“Het was al voor corona dat ik me aan de educatieve bacheloropleiding waagde voor de vakken Wiskunde en Chemie. Ik werkte als logopediste vooral met kinderen uit het basisonderwijs, maar ik heb eigenlijk van nature meer voeling met jongeren.  Bovendien zag ik het avondwerk in mijn praktijk ook iets wat een toekomstig gezinsleven in de weg stond.  En dan was er corona… Hét extra duwtje voor mij richting onderwijs, want mijn werk als logopediste viel stil. Enkele sollicitaties later mocht ik bij GO! MIRA in Hamme starten.”

Pittige cocktail

“De mix van lesgeven en de lerarenopleiding, aangelengd met een verbouwing en een baby thuis, maakte het best tot een pittige cocktail. Maar hij smaakt des te lekkerder, nu ik de opleiding heb afgerond! Ik start dit jaar mijn 4e jaar bij GO! MIRA en doorheen die jaren is mijn relativeringsvermogen sterk gegroeid.
Ik ga er niet om liegen: het onderwijs kent heel veel administratie en to do’s. Zeker bij de opstart van een schooljaar. Maar ik kijk nu heel gericht naar ‘wat is in het belang van mijn leerlingen’ en ‘wat moet zeker in orde zijn voor de inspectie’. Dat beschouw ik als prioritair en de rest kan wachten. Het is iets wat ik nu ook in het huishouden toepas. Niet dat de inspectie er daar bij aan te pas komt, maar de was mag best ‘ns blijven liggen. 😊

Toffe dynamiek

“Ik houd echt van dat contact met jongeren. Het geeft een toffe dynamiek in de klas. Ik durf oprecht zeggen dat onze school heel dicht bij de leerlingen staat. We hebben een heel open werking met open leerruimtes en personal coaching. We gaan vaak in dialoog om de leerlingen uit te leggen van waar iets komt en waarom we een beslissing nemen. Het resultaat is, dat ik me als leerkracht echt gerespecteerd voel. Op de speelplaats gebeurt het dan ook regelmatig dat leerlingen spontaan een grapje komen vertellen.
De slogan van de school is ‘waar je kan schitteren’. Het transparante beleid en het warme team zorgt ervoor dat ook wij als leerkrachten, stuk voor stuk, kunnen uitblinken.
Eerlijk? Er waren situaties waarin het huilen mij nader stond dan het lachen, door de druk van de opleiding en het lesgeven. Een team dat dan zonder te veel woorden hier en daar een toezicht overneemt, is fantastisch.”

Knetterende, open haard

“Het zit sowieso in mijn bloed om al snel veel hooi op mijn vork te nemen. ‘Ik zal dat wel doen, ik organiseer dat wel,…’ Hierdoor kan het in het onderwijs heel snel té veel worden. Ik neem graag de touwtjes in handen, maar ik moet ook durven uitbesteden. Dat is echt een werkpuntje voor mezelf, want het straffe is dat ons team dat wel mogelijk maakt. Ik omschrijf mijn collega’s als open, huiselijk en karaktervol. Open communicatie is onze troef. Ik denk spontaan aan een knetterende, open haard. We zitten vol vuur, hangen sterk aan elkaar, zijn allemaal sterke persoonlijkheden, maar zorgen ook voor gezelligheid. Eén keer per maand staat er een vrijblijvende teamactiviteit op de agenda.”  

In pak en met bloemen

“Toch zijn het vooral de leerlingen die me doen zweven. En dat mag je soms letterlijk nemen. Zo vroeg een leerling, met best een hobbelig schoolparcours achter de rug, of hij op ons eindejaarsevent ‘toMIRAland’ met mij mocht dansen. Na een watervalcarrière stroomde hij bij ons in, in BSO.  Maar wat hij in zijn mars had, kwam er niet altijd uit. Gaandeweg vond ik de goede manier om met hem te werken en samen met het volledige leerkrachtenteam timmerden we hard aan zijn weg naar een dubbele finaliteitsrichting.  Dat hij samen wilde dansen, toont zijn respect voor mij. Daar stond hij dan die avond: in donkerblauw pak en mét een ruiker bloemen. Je snapt dus dat ik op dat moment over de dansvloer zweefde? 😊”

Houden wat we hebben

“Of ik nog grote dromen heb? Eigenlijk zijn ze vrij bescheiden. Ik snak vooral naar stabiliteit vanuit de overheid: geen nieuwe eindtermen, geen modernisering, geen handboeken die ontbreken,… Onze focus moet liggen op datgene waarvoor we het onderwijs zijn ingestapt: lesgeven.
Mijn droom is dus dat er meer rust komt en voldoende middelen, zowel voor infrastructuur als voor het bieden van kansen aan leerlingen die het echt nodig hebben.
En verder: ‘houden wat we hebben’. We hebben met de school een heel mooie visie. Laten we die verder uitbouwen en zo het verschil maken voor elke leerling in onze school!”

Het omgaan met jongeren is voor mij erg verrijkend. Ik heb ervaren dat het niet altijd goed is om het laatste woord te nemen. Want dat botst soms en dan krijg je opstandige situaties. Ik heb dus geleerd om op dat moment eerst rust te creëren en later in dialoog te gaan.”